zondag 25 mei 2014

Katten

Woensdag 28 mei wordt een boek gepresenteerd dat Katten heet. Het boek gaat over katten. Paul van der Steen tekende allemaal literaire figuren als kat en vijftien schrijvers schreven een verhaal over katten. Ik schreef een verhaal van duizend woorden over kittens. Nop Maas zette alle tekst met de hand en drukte alle verhalen met een ouderwetse drukpers die het nog steeds doet. De presentatie is van 16:00 tot 18:00 bij de Haarlemse boekwinkel Athenaeum. Er worden kattenverhalen voorgelezen. Er is wijn en bier en sap en er zijn chipsachtige koekjes in de smaken kaas en zout.

donderdag 15 mei 2014

Uitgave

Net waren Pieter Drift en Willem Jakobs in mijn atelier. Ze dronken allebei een kop koffie en een glas sinaasappelsap. Ze zijn kunstenaars, ze bedenken allemaal projecten. Een van de projecten is dat ze aan mij vroegen een tekst te leveren. Op basis van die tekst maakten ze samen een tekening. Van de tekst en de tekening werd een kleine opgave gemaakt, gedrukt door een vreemde vrouw die kleding draagt die niet bij een mensenlijf past. We signeerden de uitgaves aan een witte tafel. Er werden foto’s gemaakt. Ik zou tien exemplaren krijgen, maar vond vijf wel genoeg. Binnenkort brengen ze het boekje in de verkoop. Ik geef mijn vijf exemplaren weg aan mensen bij wie ik in de gunst wil blijven. Na de verkoop van de resterende vijfentwintig exemplaren hebben de kunstenaars eindelijk genoeg geld om te kunnen verhuizen uit Arnhem-Zuid.

Bestellen gaat via de Facebook-pagina van de kunstenaars.

maandag 5 mei 2014

Zwabberen

Ooit schreef ik een boek dat door lezers gemiddeld met drie sterren werd beoordeeld. Drie sterren leek me ooit een nachtmerrie. Ik deed het voor één (*) of voor vijf (*****) sterren. Ik wilde dat mensen mijn boek haatten of er heel veel van hielden. Maar ooit kon ik nog slechter nadenken dan nu. Wanneer je het gemiddelde van één en vijf neemt, kom je op drie sterren uit. Dat betekent dat de helft van de mensen van mijn boek houdt en de andere helft het haat. Mijn wens ging in vervulling, zonder dat ik het wist. Ik verwachtte dat er vijfhonderd exemplaren van mijn boek zouden worden verkocht. Het werden er meer, maar niet genoeg om een tweede druk te halen. Ik schreef een bundel korte verhalen. Mensen schijnen bundels met korte verhalen niet te willen lezen. Wanneer ik mijn verkoopcijfers omreken naar een roman heb ik zeven miljoen exemplaren verkocht. Mijn boek werd genomineerd voor een prijs. Leuk voor de uitgeverij en mijn ouders. Na mijn eerste boek dacht ik dat ik me moest ontwikkelen als schrijver. Ik wilde boeken schrijven in alle genres. Een roman. Een reisboek. Een kinderboek. Weer een korteverhalenboek. Een sciencefictionthriller. Mijn plan was om alle genres uit te proberen om natuurlijk, uiteindelijk, vlak voor mijn dood, vloekend te ontdekken dat ik een schrijver van korte verhalen ben.
Ik schreef na mijn eerste boek een roman, die geweigerd werd door de uitgever. Wat, denk ik, goed was. Mijn eerste boek bewoog op drie vlakken: heden, verleden en fantasie. Voor de roman wilde ik één van de vlakken verder verkennen. Het werd fantasie. Ik schreef een experimentele roman waarin alles mogelijk is. Daardoor verloor ik de relativering uit het oog. Als ik schrijf, begin ik meestal na vierhonderd woorden (we zitten nu rond de 300) te zwabberen en weet ik niet meer waar ik mee bezig ben. Ik ben een kleine denker. Ik weet niet of er ooit iets met de roman gebeurt. Misschien blijft het altijd een word-document dat bij een man of tien in de map ‘downloads’ staat.
Na mijn eerste boek schreef ik wat reportages, die roman dus, een theaterstuk en een nieuw korteverhalenboek. Ik ben dat laatste boek nu aan het afronden. Daarna gebeurde er, onder andere, wellicht niets.
De literaire wereld bestaat uit twee delen: de literatuur en de boekenwereld. De boekenwereld is vormgeving, literaire avonden, bureauredacteuren, folders, redacteuren, recensies, redacteuren, promotie en marketing, boekwinkels, ramsj, websites, boekpresentaties en facebook en twitter. De literatuur is woorden. Woorden in een grote historische lijn van voor naar achter, die dankzij e-books en torrentsites en hun opvolgers voor eeuwig is. En die, wanneer deze planeet al lang vernietigd is, in de vorm van nullen en eenen door het oneindige universum zweven. Woorden die door nietsvermoedende buitenaardse wezens op hun e-readers zullen worden gedownload. Ze lezen vanuit hun downloads-map wat regels over gekke ridders die molens bevechten, wissen het bestand en gaan vervolgens buitenaardse porno kijken. Porno voor de liefhebber van de soort.

vrijdag 2 mei 2014

Academica Literatuurprijs

Mijn boek Er gebeurde o.a. niets staat op de longlist van de Academica Literatuurprijs 2014. Het is de prijs voor het beste debuut. Mijn boek verscheen eind 2012.
Ik schreef twee stukjes tekst. Één voor wanneer ik de shortlist wel haal, één voor wanneer ik de shortlist niet haal. En vast een overwinningstoespraak.

Wel
Mijn boek Er gebeurde o.a. niets heeft de shortlist van de Academica Literatuurprijs gehaald. Wanneer ik win krijg ik tienduizend euro. Het publiek, dat natuurlijk nooit gelijk heeft, moet stemmen. Wanneer ik win, geef ik een feest met drinken en chips voor iedereen die op me heeft gestemd. Mensen stemmen dus eigenlijk voor een woest gratis feest. Ik ben een Opportunist in 't diepst van mijn gedachten. Ik besteed duizend euro van het geld aan het feest, van de rest van het geld los ik mijn schulden af en koop ik een iets te krappe kapiteinspet.
Ik heb overigens altijd al eens met zo’n veel te grote cheque in de tram naar huis willen zitten.

Niet
Mijn boek Er gebeurde o.a. niets heeft de shortlist van de Academica Literatuurprijs niet gehaald. Vanochtend hebben we de eerste eetbare radijs in onze moestuin aangetroffen.

Mijn overwinningstoespraak
‘Kunst is geen wedstrijd. Prijzen voor kunst zijn onzin. Tenzij er een geldbedrag aan verbonden is. Dank u wel, fijne avond.’