Ik was voor een keer gasthoofdredacteur van Dier van de Week. Ik mocht een Dier van de Week uit kiezen. Ik schreef onderstaand stukje over mijn Dier van de Week:
Blauw van Ham is een zeldzaam Waals konijnenras. Blauw van Ham is sinds 1902 gefokt door kwekers uit het dorpje Ham-sur-Heure. Hoewel Blauw van Ham veel succes oogstte op wereldtentoonstellingen stierf Blauw van Ham tegen het einde van de jaren '30 uit. Dankzij het werk van enkele kwekers keerde Blauw van Ham in 1977 terug op het wereldtoneel. Sindsdien is Blauw van Ham weer te zien op internationale tentoonstellingen.
Blauw van Hammen zijn rustige en zachtaardige dieren waarvoor een gewoon hok volstaat. Het ideale gewicht is vijfeneenhalve kilo.
Blauw van Ham is een middelgroot konijn met een krachtig, middellang lichaam, breed in de schouders en met stevig ontwikkelde dijen. Blauw van Ham heeft een ovale kop, goed behaarde en rechtop gedragen oren die tussen de 14.5 en 16.0 cm lang zijn. De grote ogen en de dichte, zachte en glanzende donkerblauwe pels maken het plaatje compleet.
Ik voel mij verwant met dit konijn. Mijn voorouders zijn ook afkomstig uit Wallonië, ze zijn in de jaren vijftig van de vorige eeuw door de Nederlanders naar Nederland gelokt om in hun staalfabrieken te werken. Hoewel ik denk dat ik ieder moment kaal kan gaan worden, heb ik nog steeds een dikke vacht. Ik ben nog niet uitgestorven, maar wanneer dit gebeurt, hoop ik dat de kwekers me met rust laten.
Wat me aanspreekt aan konijnen is dat ze lekker op zichzelf zijn. Het zijn geen schreeuwerige dieren. Met iets te knabbelen en wat stro om op te kakken zijn konijnen al dik tevreden. Hun Laissez-faire-mentaliteit spreekt me erg aan.
